Hoe lang heb je een auteursrecht?

De artikelen 37-42 AW regelen de duur van het auteursrecht. Het auteursrecht vervalt door verloop van 70 jaren, te rekenen van de 1e januari van het jaar, volgende op het sterfjaar van de maker of wanneer er sprake is van een gemeenschappelijk auteursrecht wordt het berekend van de 1e januari van het jaar, volgende op het sterfjaar van de langstlevende hunner (art. 37 Aw

Voor de harmonisatierichtlijn (2001) verschilde de beschermingsduur per land. In het Phil Collins-arrest (1993) verklaart het Europese Hof van Justitie artikel 6 van het EG-Verdrag dat discriminatie van EG-onderdanen op grond van hun nationaliteit verbiedt, rechtstreeks van toepassing op het auteursrecht en de naburige rechten.

Het Phil Collins-arrest

De Engelse musicus/componist Phil Collins verzette zich voor de Duitse rechter tevergeefs tegen verkoop in Duitsland van bootleg opnamen van een optreden dat hij in 1983 in Californië had gegeven. Duitse rechthebbenden konden in zo’n soortgelijke situatie wel in rechte optreden.

Op grond van de Duitse Auteurswet wordt aan buitenlanders geen bescherming verleend tegen verspreiding in Duitsland van in een (nog) niet bij de Conventie van Rome aangesloten land illegaal gemaakte opnamen. Het HvJ EG oordeelde vervolgens dat daarmee het algemene discriminatieverbod van artikel 6 EG-Verdrag werd geschonden. De Duitse wetgeving dient aan onderdanen van andere lidstaten dezelfde bescherming toe te kennen als aan eigen onderdanen.

Hoe gaat een auteursrecht teniet?

Het auteursrecht kan in theorie door de rechter nietig worden verklaard, indien hij op enig moment van mening zou zijn dat er geen sprake is van een ‘werk’, dus dat het eigen, oorspronkelijk karakter en persoonlijk stempel van de maker ontbreekt. Aan de andere kant: dan heeft dat EOK&PS eigenlijk nooit bestaan, en was er dus nooit een auteursrechtelijk relevant “werk”.

Het auteursrecht kan niet vervallen doordat de rechthebbende afstand doet.

De beschermingsduur is 70 jaar na de dood van de maker en komt uit de EU-harmonisatierichtlijn. De termijn van 70 jaar is afkomstig uit Duitsland, die destijds de ‘langste’ termijn hadden. Voor de inwerkingtreding van deze richtlijn was de beschermingsduur 50 jaar. In 1995 ontstond een soort overgangsperiode: in sommige landen bestond geen auteursrecht meer na 50 jaar, maar met een nieuwe termijn van 70 jaar ‘herleefde’ sommige auteursrechten ineens.